یک خانواده ۴ نفره ایرانی در حالت متوسط با خرج های کاملا عادی در ماه دست کم ۳۰ میلیون تومان هزینه داشته و اگر درآمد خانواده کمتر از این رقم باشد قطعا بسیاری از هزینه را به اجبار کاهش خواهد داد …
اما این کاهش هزینه ها کدامند و چه نتایجی را در بر دارند ؟ معمولا خانواده های ایرانی در شرایطی که دخل و خرجشان با هم هارمونی نداشته باشد در اولین اقدام کیفیت مواد غذایی مصرفی و نوع آنها را مدیریت هزینه خواهند کرد(قطع گوشت قرمز،میوه،ماهی و ….) ، با عدم مصرف پروتئین و مواد غذایی مغذی و مناسب سلامت خانواده به خطر افتاده و این وضعیت وقتی به عموم تعمیم داده شود یک مشکل همه جانبه را ایجاد می کند که مسببان کاهش ارزش پول ملی هیچ توجهی به آن نمی کنند…
دومین مسئله ای که خانواده ها برای مدیریت هزینه خود آن را حذف می کنند سفر و تفریحات اولیه ای است که انسان برای داشتن روح و روان سالم به آن نیاز دارد ، حذف این خواسته و نیاز مهم نیز به صورت مستقیم روح و روان و حتی جسم افراد را تحت تاثیر قرار می دهد …
نتیجه اینکه با عدم همخوانی درآمد و هزینه خانواده سلامت جسمی و روحی جامعه با خطر جدی مواجه شده و انواع اقسام بیماری ها به صورت خاموش خانواده ها و جامعه را فرا خواهد گرفت ، با دقت نظر بیشتر در اخبار حوزه سلامت می‌بینیم که تعداد مبتلایان به انواع سرطان و سکته های در سنین پایین و نیز بیماران روحی و روانی به شدت رو به افزایش بوده و در نتیجه سیاستهای اقتصادی و پولی غلط سیستم حاکم ما امروز در یکی از غنی ترین کشور های جهان با جامعه ای بیمار ، ناامید ، مایوس و درمانده مواجه می شویم که امید به زندگی در آنها در واقعیت زیر ۵۵ سال است …
با وجود همه این واقعیت ها هیچگاه مشاهده نکرده ایم که کسی از صاحبان قدرت و تصمیم، از بابت این ظلم مضاعفی که به مردم روا داشته اند عذرخواهی کرده و مسئولیت اشتباه خود را بپذیرد ، بدون شک و قطع به یقین در صورت تداوم این رفتار در آینده ای نه چندان دور با مشکل نابودی نسل‌ها مواجه بوده و خواسته یا ناخواسته یک نوع تبدیل نژادی در جامعه اتفاق می افتد …
اگر متهم به تلاش برای عریان شدن و هزار انگ و افترای تکراری نمی شویم باید عنوان نماییم که دلیل اصلی این اتفاق نامبارک اتخاذ سیاست‌هایی ای است که ایران را به انزوای کامل جهانی کشانده و هرگونه ارتباط ما با جهان خارج را قطع کرده است …
شکی نیست و تداوم این رفتارها و رویه ی غلط منفعت عده ای را در دل خود داشته که تلاش می‌کنند به هر روش ممکن هزینه های ارتباط گرفتن با جهان خارج را برای ایران و دولتمردان ایران افزایش دهند ، در چنین شرایطی این طیف از جامعه و همه اطرافیانشان از نعمتهای خداوند استفاده حداکثری را برده و اکثریت مطلق جامعه ی ایرانی به همان بیماری های پیدا و پنهانی دچار هستند که در بالاتر عنوان کردیم …
امیدی به تغییر رویه ها نیست اما ما محکومیم به تلاش کردن ، در شرایط فعلی تنها می توان به یک نکته امیدوار بود ، آن هم این است که تاثیر رفتارها و تصمیمات غلط منافع خود این افراد و طیف فکری را با خطر مواجه کند ، افرادی که با هدف پیروی از تئوری های فکری خود تربیت کرده اند چشم و گوششان باز شده و در مقابلشان ایستاده و این تفکر و رویه از درون با تغییرات اساسی و ساختاری مواجه شود …
