مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلام استان ایلام در گفتگوی اختصاصی با سایت خبری ویرا به تشریح فعالیت‌های فرهنگی هنری این اداره کل پرداخت و در بیان چگونگی مدیرشدن خود گفت:تلاشی برای مدیر شدن نداشته‌ام!.گزیده ای از این مصاحبه را در ادامه میخوانید….
یکی از کسانی که همواره دوست داشته‌ام علاوه بر مصاحبت دلنشین با او، مصاحبه‌ای نیز داشته باشم ، “عمران خودآموز “؛مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ایلام بوده است. وی دارای شخصیتی آرام ،متین،منطقی، خوش‌رو و از همه مهم تر مسلط بر امور فرهنگی و هنری در استان است.
خودآموز در کنار علی محمدنیاکان مدیرکل با اخلاق و سابق ارشاد کسب تجربه کرد و اکنون نیز روزهای خوبی را سپری می‌نماید و تکاپو، جسارت و تلاش مستمر این مدیر کل در تمام امور فرهنگی وهنری هر روز به منصه ظهور می‌رسد.
از این مدیر جوان،خلاق و باتدبیر فرهنگ و ارشاد اسلام استان ایلام در آینده بیشتر خواهید شنید.
با او به گفتگو نشسته‌ایم که در ادامه میخوانید.
عمران خودآموز از کجا به کجا رسید؟
از دو منظر می‌توان به سوال شما پاسخ داد. بُعد شخصی و بُعد اداری.
از بُعد شخصی، روستازاده‌ای که دل و روحم همواره با صمیمیت سیال روستا پیوند خورده و هرچه پیش‌تر می‌آیم، نه تنها رشد و پیشرفتی در خود نمی‌بینم بلکه دور شدن از آن فضا با اصالت‌ها و ظرافت‌های فرهنگی را خسران و گم‌گشتگی در هیاهویی برای هیچ می‌پندارم. اما در بُعد اداری، از جایگاه یک کارورز کم‌تجربه،تا یک کارشناس، سپس کارشناس مسئول، پس از آن معاون اداره کل و در نهایت مدیر کل یک مجموعه فرهنگی ارتقاء یافته‌ام و لحظه به لحظه این دوران ۱۴ ساله را محملی برای تجربه اندوزی و کار و تلاش عاشقانه دانسته و می‌دانم.
از خودتان بیشتر بگویید.از حانواده ،فرزندان و از پدر بزرگوارتان!
از شهریور ۸۴ تاکنون در اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ایلام مشغول خدمت هستم؛ متولد ۵۷ و دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی(گرایش استراتژیک)
دو فرزند دختر ۱۲ و ۵ ساله دارم که معمولا در برخی برنامه‌ها به اتفاق همسرم، من را همراهی می‌کنند. خانواده‌ام به فضای کاری من علاقه‌مندند، اگرچه در یک‌سال و نیم گذشته، به دلیل مشغله کاری، وقت کمتری برای آنان گذاشته‌ام و در مواقعی با گلایه آنان مواجه شده‌ام
از ظرفیت فرزند شهید استفاده کردید یا نه؟
فرزند شهید هستم؛ پدرم قبل از آنکه به درجه رفیع شهادت نائل شود، در سال‌های ابتدایی جنگ تحمیلی عضو تیپ مردمی مسلم‌بن عقیل در منطقه گیلانغرب؛ دومین شهر مقاوم کشور بوده است.
به عنوان فرزند شهید، بیش از آنکه خود را ایثارگر بدانم، امانت‌دار و میراث‌دارِ مسئولیتی خطیر می‌دانم که تک‌تک آحاد جامعه ما می‌بایست در قبال آن احساس دین کنند و در این بین مسئولیت فرزندان شهداء و ایثارگران مضاعف است.
استفاده از ظرفیت فرزند شهید بودن در چارچوب قوانین مصوب، آری، ولی برای ارتقاء در سیستم اداری، هیچ‌گاه نخواسته‌ام این موضوع کوچک‌ترین امتیازی برایم، به حساب آید و شاهد این مدعا، همکاران و تمام کسانی هستند که من را می‌شناسند، چراکه معتقدم توانایی و اتکا به نفس فرد لازمه پذیرش مسئولیت است و صِرف اتکا به این‌گونه امتیازات بدون داشتن توانایی، نه‌تنها سوء‌استفاده از موقعیت، بلکه باعث بدبینی جامعه نسبت به خانواده ارزشمند شهدا و ایثارگران خواهد شد. در دستگاهی کار می‌کنم که قریب به نیمی از کارکنانش از خانواده شهدا و ایثارگران هستند و با همین روحیه خدمت می‌کنند.
از پدر بزرگوار بیشتر بگویید لطفا!
ایشان از ویژگی‌های بارزی چون خوش‌رویی، صداقت و درایت برخوردار بود که امیدوارم شمه‌ای از این خصوصیات خوب را از ایشان به ارث برده باشم.
شما را از کارشناس مسئول مطبوعات می‌شناسم و بعد معاونت فرهنگی! از ان دوران بیشتر می‌گویید؟ ایا اسانسوری مدیر شدید ؟
بله، آسانسوری مدیر شدم ولی طبقات را مرتب طی کردم! (خنده)
من قبل از اینکه در آزمون استخدامی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سال ۸۳ شرکت کنم، مدتی به عنوان کارورز با ارشاد کرمانشاه همکاری داشتم و در همان دوران کارورزی مدتی در کتابخانه عمومی اسلام آباد غرب و سپس به عنوان اولین مسئول مجتمع فرهنگی هنری بخش گهواره که اکنون از توابع شهرستان دالاهو است فعالیت داشتم. از ابتدا آگاهانه و از سر علاقه، خدمت در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را برگزیدم و سپس در آزمون استخدامی شرکت کردم و پذیرفته شدم. علی‌رغم اینکه در سال ۸۴ با پست کارشناس مسئول، جذب و بکارگیری شدم، دو سال به عنوان کارشناس آمار و اطلاعات و سپس در پست کارشناس مسئول امور مطبوعات اداره کل رسما کار خود را آغاز کردم. در سال ۸۶ نخستین جشنواره مطبوعات محلی استان را با کمک اهالی رسانه برگزار و سال ۸۸ نخستین همایش خانه‌های مطبوعات کشور را با کمک خانه مطبوعات در ایلام برگزار کردیم؛ اگرچه استان ایلام در اویل دهه ۸۰ میزبانی جشنواره منطقه‌ای مطبوعات غرب کشور را تجربه کرده بود. سال ۸۹ نیز ایده برگزاری هفته خبرنگار برای اولین بار در قالب تور خبرنگاران به مقصد تمام شهرستان‌های استان اجرایی شد.
خانه مطبوعات که پیش از آن به صورت آزمایشی شکل گرفته بود و سامان مشخصی نداشت، در آن سال‌ها با ابلاغ اساسنامه جدید شکل رسمی‌تری به خود گرفت و جایگاه خانه با حضور مدیران مسئول و افراد دارای تحصیلات دانشگاهی ارتقاء یافت.
باتوجه به رویکردهایی که در دولت‌های نهم و دهم نسبت به فعالیت رسانه‌ها به ویژه پس از اتفاقات سال ۸۸ وجود داشت، مراقبت از فضای نقد و نظر و عبور دادن رسانه‌های استان از پیچ و خم‌هایی که می‌توانست آنها را دچار مشکل کند، برای من و مدیران وقت اولویت داشت؛ تا جایی که اعلایی استاندار ایلام در روز خبرنگار از سه خبرنگار منتقد تقدیر کرد.
یا بخشنامه‌ای که دولت برای انحصاری کردن انتشار آگهی‌های دولتی در روزنامه ایران،ابلاغ کرد، با استدلال کارشناسی و باهدف حمایت از سایر نشریات منتقد و مستقل ، در ایلام اجرایی نشد!
تاکید برقانون مطبوعات و ظرفیت‌هایی که برای آزادی رسانه‌ها ایجاد کرده است، راهبردی عالمانه برای برحذر داشتن مدیرانی بود که در آن دوره خواستار برخورد قهری و فشار بر مطبوعات بودند.
فعالیت پنج ساله من در امور مطبوعات ارشاد، حاوی خاطرات تلخ و شیرین و آزمون و خطاهایی است که پایه تجارب مدیریتی مرا بنیان نهاد و همواره آن را مرور می‌کنم و از آن درس می‌گیرم.
در سال ۹۱ به عنوان سرپرست معاونت امور فرهنگی و هنری اداره کل منصوب شدم، هرچند تا سال ۹۲ و ابتدای دولت تدبیر و امید، سرپرست ماندم و سپس پاسخ استعلام من داده شد! شاید یکی از دلایل این انتصاب، تعامل با اصحاب رسانه و تجربه برون‌سپاری موفق برنامه‌ها و فعالیت‌های این حوزه به تشکل مرتبط به عنوان الگویی برای سایر حوزه‌های فرهنگی و هنری بود.
در ابتدا زمینه پذیرش من به ویژه در جامعه هنری فراهم نبود، چراکه شناخت متقابل وجود نداشت و شاید گزینه مطلوب آنان، فردی از جنس خودشان با تحصیلات هنری بود. اما این تعامل و درک متقابل به مرور شکل گرفت و شاهد اتفاقات مثبتی در حوزه‌های گوناگون فرهنگی و هنری استان بودیم. نگاه متوازن به حوزه‌های مختلف، برون سپاری برنامه‌ها به انجمن‌ها و تمرکززدایی از رویدادهای شاخص که البته با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید، با جدیت بیشتری دنبال شد، در اولویت فعالیت‌های اداره کل قرار گرفت. در دوره پنج ساله مسئولیت معاونت امور فرهنگی و هنری، سعی شد خواسته‌ها و مطالبات معطل مانده اهالی فرهنگ و هنر در زمینه بزرگداشت مشاهیر، تقدیر از هنرمندان برجسته و برگزیده، اجرای برنامه‌های نشاط آفرین، توجه به مزیت نسبی شهرستان‌ها و…در دستور کار قرار گیرد.
در ابتدا برنامه‌ای با عنوان برترین‌های فرهنگ و هنر استان ایلام در سال ۹۱ طرح‌ریزی و اجرا شد که براساس آن، افراد شاخص هر حوزه براساس شاخص‌ها، آثار و فعالیت‌هایی که در یک بازه زمانی ۸ ساله داشتند به جامعه معرفی شدند. سپس بزرگداشت مفاخر فرهنگی ، جشنواره‌های منطقه‌ای، ملی و فرامرزی و همچنین ویژه برنامه‌هایی برای ایجاد نشاط و امید و تجلیل از هنرمندان در اولویت قرار گرفت.از اتفاقات ماندگاری که در آن سال‌ها با حمایت و پشتیبانی مدیران و همکاران وقت برگزار شد و بخشی از آنها کماکان ادامه دارند، می‌توان به جشنواره برترین‌های فرهنگ و هنر، همایش”گول زه‌خم لاله” نکوداشت زنده‌یاد ولی‌محمد امیدی، همایش”مانگ و مانشت” نکوداشت شاکه و خان‌منصور در ایوان، همایش نکوداشت محمدرحیم خان کُرد در آبدانان، همایش نکوداشت علیشاه‌خان حیدری‌زادی در چرداول، جشنواره منطقه‌ای “منال” در ایوان، جشنواره ملی تئاتر خیابانی شرهانی در دهلران، جشنواره آواها و نواهای بومی محلی در ملکشاهی، جشنواره فرامرزی مطبوعات، دهه فرهنگ و هنر ، اعزام‌گروه‌های هنری به خارج از کشور، تجلیل سالانه از هنرمندان برگزیده استان، نهادینه شدن جلسات نقد کتاب و اجرای بیش از ۱۰۰ کنسرت موسیقی در چهار سال اول دولت تدبیر و امید اشاره کرد. خلاصه اینکه، باز شدن فضای فرهنگی، توجه به مولفه‌های فرهنگ بومی و تقویت دیپلماسی فرهنگی از مشخصه‌‌ها و رویکردهای اولویت‌دار اداره کل در حوزه معاونت امور فرهنگی و هنری در آن دوره بود.
چرا زمانی که با نیاکان و قاسمی برای مدیر کلی مطرح شدید پا پس کشیدید؟
به خاطر اینکه آن دو بزرگوار توان و تجربه بیشتری از من داشتند و بسیار محتمل بود که آقای نیاکان به دلیل سابقه حضورش در وزارت و روابطی که با ستاد داشت، گزینه مقبول‌تری باشد، از این رو، ترجیح دادم به احترام آنان و همچنین کسب تجارب بیشتر و پذیرش مسئولیت در فرصتی مناسب‌تر، در جلسه مصاحبه حاضر نشوم. آقای نیاکان هم بنده را در سمت معاون حفظ کرد و خوشبختانه در دوره سه ساله مدیریت ایشان، برنامه‌ها و رویدادهای شاخصی در حوزه فرهنگ و هنر رقم خورد.
حواشی زیادی در زمان مدیر شدین شما بوجود آمد اما سلیمانی دشتکی در انتخاب شما اصرار داشت. بر می‌گردید به ان روزها؟
بله، حاشیه‌هایی که در بدو مسئولیت اخیر برای من ایجاد شد ریشه در فعالیت‌ها و اتفاقاتی داشت که در زمان معاونت فرهنگی و هنری انجام گرفت و آن چیزی نبود جز پیگیری و اجرای برنامه‌های دولت تدبیر و امید در استان!
همان‌گونه که پیش‌تر گفتم، باز شدن فضای فرهنگی کشور و انتظاری که جامعه از نهاد متولی فرهنگ و هنر داشت، اقتضائاتی پیش‌روی ما نهاد تا زمینه و بستر اجرای برنامه‌های شاد را فراهم کنیم و از دیگر سو به مفاخر فرهنگی و ظرفیت‌های فرهنگ و هنر بومی اهتمام بیشتری داشته باشیم.
از این رو، کسانی که درک درستی از اهداف و ماموریت‌های فرهنگی ما نداشتند یا فعالیت‌های دولت را برنمی‌تافتند، با بهانه‌های مختلف از جمله تئاتری که در سال ۹۵ حاشیه‌ساز شد، سعی در تخطئه فعالیت‌ها و حساس کردن نهادها و اقشار ارزشی جامعه داشتند که با موضع‌گیری امام جمعه وقت ایلام، انگشت اشاره به سمت من و همکارانم گرفته شد که با حمایت استاندار و مدیر کل وقت ، پس از بررسی‌‌های قضایی حکم برائت صادر شد. این حواشی و حساسیت‌ها مدتی متوقف شد تا اینکه دوباره در بدو انتصاب اینجانب بروز کرد. حمایت مهندس سلیمانی دشتکی، استاندار محترم از انتصاب حقیر نه حمایت از شخص بلکه حمایت از مواضع فرهنگی دولت و نیروهای متعهد به این برنامه‌ها در مناصب مدیریتی بود. به همین دلیل، موضع و حمایت ایشان مورد استقبال و تحسین جامعه فرهنگی، سیاسی و مدنی استان قرار گرفت.
اجماعی که آن ایام در بین نیروهای حامی دولت و علاقه‌مند به فرهنگ و هنر شکل گرفت، به ما دل‌گرمی داد و مسئولیت ما را سنگین‌تر کرد. به‌شخصه معتقدم فرهنگ و هنر در بستری آرام و به‌دور از حاشیه می‌تواند رشد و گسترش یابد و راه رسیدن به آرامش و دوری از حواشی، تعامل سازنده و ایجاد فرصت گفت‌و‌گو برای رفع سوء‌تفاهم بین عوامل و عناصری است که با سلایق گوناگون، دغدغه سلامت فضای فرهنگی و هنری را دارند.
من و همکارانم در یک‌سال و نیم گذشته با همین رویکرد، که مورد تاکید استاندار محترم نیز هست، با حساسیت‌زدایی و مراقبت از فضای فرهنگی استان، برنامه‌های دولت را دنبال کرده‌ایم.نکته ظریفی که باید مورد توجه و توافق همگان قرار گیرد، پذیرش این واقعیت است که مسائل فرهنگی، راهکار فرهنگی دارند و دخالت عناصر غیرفرهنگی و سلایق سیاسی در این عرصه خطیر و ظریف، شیرازه آن را از هم می‌پاشد.
یکی از رقبای جدی‌تان را به عنوان معاون انتخاب کردید. عمران خوداموز با فشار استاندار، رحمتی را معاون هنری کرد یا ظرفیت خود او باعث شد؟
اولاً رقابتی به آن معنا نبود؛ طبیعی است برای هر مسئولیتی چند نفر که توانی در خود می‌بینند نامزد شوند و رزومه خود را در معرض ارزیابی و بررسی قرار دهند. بنابراین نه تنها ایشان، بلکه افراد دیگری نیز، مطرح بودند که جمع‌بندی نظر وزارت‌خانه و استاندار محترم بر انتصاب اینجانب قرار گرفت.
دوم اینکه، ایشان از همکاران باسابقه و فرهنگی ماست که سال‌ها در کسوت رییس شهرستان منشاء خدماتی بوده‌اند. از این رو، توصیه استاندار و ضرورت استفاده از توان و تجربه ایشان، باعث شد به عنوان معاون اداره کل منصوب شود.
نقطه‌ی عطف اداره کل فرهنگ و ارشاد بزرگداشت هنرمندان فقید بود. چرا این رویه متوقف شد؟
در بدو مسئولیتم در معاونت فرهنگی و هنری اداره کل، یکی از مطالبات فعالان فرهنگی و به‌ویژه شاعران، بزرگداشت مفاخر فرهنگی و پیشگامان شعر و ادبیات بومی استان بود، چراکه از اوایل دهه ۷۰ که مراسم بزرگداشت غلامرضاخان ارکوازی برگزار شده بود، تا سال ۹۲ یک وقفه تقریباً ۲۰ ساله در این زمینه شاهد بودیم. تکرار مکرر این مطالبه و عدم پاسخ اقناعی به آن، باعث ایجاد حساسیت‌هایی هم شده بود. از این رو، با کمک و همفکری شاعران پیشکسوت استان در جلسات مستمری که در برخی اوقات تا نیمه‌های شب ادامه داشت، طرح نکوداشت مفاخر فرهنگی در دستور کار قرار گرفت که حاصل آن سلسله همایش‌های پاسداشت مفاخر استان شامل: ولی محمد امیدی، شاکه و خان‌منصور، محمدرحیم‌خان کرد، علیشاه‌خان حیدری زادی و زنده‌یاد دکتر محمد عبداللهی(با محوریت دانشگاه ایلام)در شهرستان‌های مختلف بود. پس از مدتی، با این نقد مواجه شدیم که چرا از زندگان و چهره‌های فرهنگی معاصر تجلیل نمی‌کنیم! از این رو برآن شدیم تا دهه فرهنگ وهنر و آیین سالانه تقدیر از هنرمندان برگزیده را به منظور تجلیل از هنرمندان و فعالان فرهنگی استان بنیان نهیم که خوشبختانه کماکان ادامه دارد و سلسله برنامه‌های شکوه تماشا در انجمن هنرهای تجسمی استان نیز از این دست برنامه‌ها است.
تقریبا همایش بزرگداشت مفاخر متقدم در حوزه فرهنگ و ادب برگزار شده و پس از نهایی شدن بانک اطلاعات مفاخر استان در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، این برنامه‌ها از سر گرفته خواهند شد.
استان ایلام معروف است به استان اولین‌ها مثل جشنواره فرامرزی مطبوعات. چرا تداوم نیافت؟
ایلام کماکان استان اولین‌هاست، یا از اول یا از آخر !(خنده)
جشنواره فرامرزی مطبوعات اتفاق کم‌نظیری در کشور بود که به دلیل گستردگی و هزینه‌هایی که برای برگزاری دوباره آن لازم است، در این شرایط امکان تامین اعتبار آن وجود ندارد، ولی در بخش‌های مختلف کماکان شاهد اولین‌ها هستیم؛ سورناوا، ایل‌بانگ اقوام و عشایر ایران، میزبانی جشنواره ملی هنرهای تجسمی جوانان ایران و تئاتر ملی شرهانی .
راستی از مطبوعات استان چه خبر؟ از وضعیت فضای مجازی باخبرید؟
وضعیت مطبوعات ایلام بی شباهت به وضعیت مطبوعات کشور نیست. از یک سو با رشد و توسعه فناوری‌های نوین ارتباطی و گسترش شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های برخط، ذائقه و سلیقه رسانه‌ای مردم دچار تغییر شده و مطبوعات مکتوب محلی با کاهش اقبال مخاطبان مواجه شده‌اند و از سوی دیگر افزایش هزینه‌ها و قیمت تمام‌شده نشریه، به طولانی شدن دفعات چاپ و کاهش شمارگان آنها دامن زده است.
در خصوص فضای مجازی، همان‌گونه که می‌دانید، عواملی چون سهولت در دسترسی به اخبار و اطلاعات، تنوع و تکثر محتوا، ایجاد ارتباط شبکه‌ای و به‌روز بودن مطالب، باعث گرایش مردم و مخاطبان به این فضا شده و مطبوعات نیز به ناچار مطالب خود را در این بستر ارایه می‌دهند.
به‌شخصه معتقدم حضور خبرنگاران و روزنامه‌نگاران حرفه‌ای در این فضا و همچنین افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان که در سایه آموزش‌های عمومی و تخصصی امکان‌پذیر است، می‌تواند از نقاط ضعف فضای مجازی بکاهد و بر نقاط قوت آن بیافزاید. طبیعی است تا نهادینه شدن فرهنگ صحیح استفاده از فضای مجازی، عده‌ای بدون رعایت اخلاق حرفه‌ای، آگاهانه یا ناآگانه، به مثابه مزاحمان تلفن‌های خانگی، در این فضا فوت کنند و جیغ و داد بکشند، اما قضاوت افکار عمومی بر همه چیز ارحج‌تر است.
مراسم انتخاب کتاب سال نزدیک است. به شیوه و نحوه‌ی گزینش کتاب سال و داوری ها نقد وارد است.
سومین دوره جایزه کتاب سال ایلام که قرار است امسال در هفته پژوهش برگزار شود، با استقبال مولفان، ناشران و مترجمان مواجه شده و نقد و نظر صاحب‌نظران نسبت به این برنامه، نشانه اهمیتی است که برای جایزه کتاب سال قائل هستند. بی‌گمان داوری این جایزه در بخش‌های مختلف با وسواس و دقت فراوان توسط داوران کتاب سال جمهوری اسلامی ایران انجام می‌شود. تذکری که از جانب صاحب‌نظران متوجه دبیرخانه جایزه این دوره شده است ناظر به کتاب‌هایی است که با محتوا و رسم‌الخط بومی چاپ و منتشر شده‌اند. بنابراین، طی هماهنگی به عمل آمده با خانه کتاب ایران، قرار است این‌گونه تالیفات توسط داوران بومی و آشنا به زوایا و ظرافت‌های فرهنگ ایلام بررسی و ارزیابی شوند
روز سینما نیز گذشت اما ایلام هم‌چنان منتظر سینما قدس است.
سینما قدس ایلام که سال ۱۳۹۲ به دلیل عدم استحکام بنا و با هدف بازسازی، تخریب شد، و سپس به پارکینگ تبدیل گردید، در سال ۱۳۹۷ طی تفاهم‌نامه سه‌جانبه‌ای بین اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی، شهرداری ایلام و مالک خصوصی، زمینه ازسرگیری فرایند بازسازی و تبدیل کاربری آن به تجاری- فرهنگی فراهم شد و پس از موافقت کمیسون ماده ۵ کارگروه زیربنایی استان و حمایت شهرداری ایلام، مراحل اخذ پروانه و ساخت پردیس تجاری – سینمایی با چندین پرده سینما را طی می‌کند.
از وضعیت زیرساخت‌های حوزه‌ی فرهنگ و هنر بیشتر بگویید. برای سینماگران استان چه کرده‌اید؟
در خصوص زیرساخت‌های حوزه فرهنگ و هنر هم اقدامات مناسبی در حال انجام است.
رویکرد ما در این دوره تمرکز بر تامین حداقل زیرساخت‌های تخصصی برای فعالیت هنرمندان و انجمن‌های هنری بوده است. سال گذشته نخستین نگارخانه تخصصی استان، به نام استاد علی‌اشرف صندوق‌آبادی در مجتمع فرهنگ و ارشاد اسلامی، تکمیل، تجهیز و به بهره‌برداری رسید. نخستین تماشاخانه تئاتر استان به اتمام رسیده و پس از نصب صندلی‌ها، در آینده نزدیک افتتاح می‌شود.
نخستین مینی سینمای انجمن سینمای جوانان، سال گذشته دایر شد. کلنگ نخستین پردیس چهارسالنه مدرن سینما امید ایلام، به زمین زده شده و با سرمایه‌گذاری شهرداری ایلام و حمایت سازمان سینمایی کشور ساخته می‌شود.
دومین پلاتو تئاتر استان در شهرستان دهلران در فاز مطالعاتی است و پس از تعیین تکلیف اعتبار، عملیات اجرایی آن آغاز می‌شود. سالن آمفی‌تئاتر مجتمع فرهنگی هنری دره‌شهر در دست تجهیز و تکمیل است.
سیستم پخش دیجیتال در سالن آمفی‌تئاتر مجتمع‌های فرهنگی هنری ایوان و آبدانان نصب شده است و به زودی با نام سینما کلهر ایوان و سینما سراب آبدانان افتتاح می‌شوند.
اعتبار اندکی برای مطالعه مجتمع فرهنگی هنری بدره مصوب شده و پیگیر زمین مناسب برای احداث آن هستیم.
نخستین هنرستان هنرهای زیبای دختران در ایلام تاسیس شد.۷۰۰۰ متر زمین توسط استانداری ایلام به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی برای احداث تالار مرکزی چندمنظوره تحویل شده و توسط معاونت حقوقی دولت به نام اداره کل منتقل شده است. بیش از ۳۰ میلیارد ریال از اعتبارات ملی برای صدور پروانه ساخت آن در ۱۲ هزار متر مربع زیربنا، به حساب شهرداری ایلام واریز شده و پیگیر تزریق اعتبارات بیشتر برای آغاز عملیات اجرایی آن هستیم.بنابراین، زیرساخت‌های فرهنگ و هنر استان، با اولویت زیرساخت‌های تخصصی، با کمک استاندار محترم، فرمانداران شهرستان‌ها ، سازمان برنامه و بودجه استان و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی روند رو به رشدی را تجربه می‌کنند.
از شرایط زندگی هنرمندان پیشکسوت مانند فلاحتی استاد دوزله، باسره و ...چه مقدار مطلع هستید؟ برای این قشر چه می‌کنید؟
سال گذشته در جریان سفر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به دیدار استاد علی‌دوست فلاحتی و چند تن از پیشکسوتان در شهرستان دره‌شهر رفتیم. پس از سفر ایشان، توانستیم بیش از ۷ میلیارد ریال به صورت بلاعوض، تسهیلات بی‌بهره، بخشودگی سهم بیمه و… برای پیشکسوتان، هنرمندان نیازمند و دارای بیماری‌های خاص، از وزارت متبوع و صندوق هنر، اعتبار بگیریم. مستند”صحنه، پاییز ندارد” با موضوع زندگی استاد “علی باسره” با حمایت اداره کل، توسط هنرمندان انجمن سینمای جوانان – دفتر ایلام، ساخته شده و به زودی در آیین افتتاح تماشاخانه تئاتر استان، اکران خواهد شد. با پیگیری و جدیت همکارانم در اداره کل، آمار اعضای صندوق هنر که تا پایان سال ۹۶ تعداد ۲۷۴ نفر بوده ، در این مدت به قریب ۸۰۰ نفر افزایش یافته و آمار بیمه شدگان نیز که تا پایان سال ۹۶ تعداد ۱۲۶ نفر بوده، الان بیش از ۴۵۰ نفر است.
چقدر از انجمن‌های هنری استان حمایت شده است؟
در سال ۹۷ برای اولین بار ، بیش از ۶ میلیارد ریال جهت کمک به موسسات فرهنگی و هنری شهرستان‌های استان، به صورت مستقیم از وزارت متبوع اعتبار گرفتیم و بیش از ۱۲ میلیارد ریال به انجمن‌ها و موسسات فرهنگی هنری استان در قالب اعتبارات ابلاغی و استانی کمک کردیم که مشروح این حمایت‌ها در راستای شفاف سازی، منتشر خواهد شد.
هنر تئاتر در ایلام قدمت دیرینه‌ای دارد اوضاع تئاتر در ایلام بویژه تئاتر ایلام و خیابانی دهلران و هنرمندان این هنر زنده؟
۵۰ مقام، ره‌توشه تئاتر ایلام در سال ۹۷ بود. از این رو، باید عرض کنم، در سال ۹۷ بیش از ۴۵ اثر نمایشی در استان تولید و اجرا شد.شاهد ۹۳۳ اجرای عمومی نمایش در استان بودیم.بیش از ۲۵ گروه نمایشی از استان به جشنواره‌های منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی اعزام شدند. کسب بیش از ۵۰ مقام در جشنوارهای منطقه‌ای، ملی و بین‌المللی ، دستاورد ۱۹ تن از هنرمندان تئاتر استان ایلام در سال ۹۷ بود.دو کار خیابانی و یک کار صحنه‌ای از استان ایلام به جشنواره بین‌اللملی تئاتر فجر راه یافتند. یک کار عروسکی از استان ایلام ابتدا به جشنواره مبارک راه یافت و سپس برای اجرا رهسپار هندوستان شد. در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، با حضور دبیر جشنواره، از هنرمند پیشکسوت ایلامی،جناب آقای “علی باسره” تقدیر شد و ساخت مستندی از زندگی این هنرمند برجسته کلید خورد. جشنواره تئاتر استانی به صورت غیر متمرکز در شهرستان‌های استان برگزار شد. جشنواره تئاتر خیابانی شرهانی به سطح ملی ارتقاء یافت و با افزایش کمی و کیفی آثار، در دهلران برگزار شد. دو تن از هنرمندان پیشکسوت تئاتر استان، آقایان “حیدر رضایی” و “مالک آبسالان” مورد تقدیر قرار گرفتند. دو تن از هنرمندان تئاتر استان، آقایان “مصطفی کولیوندی” و “احمد جعفری”در جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر، موفق به کسب مقام شدند.
ساخت نخستین تماشاخانه تئاتر استان ایلام کلید خورد و به پایان کار رسیده است.نمایش‌های تولیدی هنرمندان استان، به ویژه در شهرستان‌های ایوان، ایلام و آبدانان با اقبال مناسب مخاطبان مواجه شدند. در جشن‌ها و مناسبت‌های گوناگون، تئاتر، پای ثابت برنامه‌های فرهنگی و هنری استان بود. برگزاری کلاس‌های آموزشی در انجمن هنرهای نمایشی استان از سرگرفته شد.با تجدید انتخابات انجمن هنرهای نمایشی، برون سپاری برنامه‌ها و واگذاری امور اجرایی به انجمن، تقویت شد.
در نیمه اول سال جاری نیز، هنرمندان تئاتر استان موفقیت‌هایی داشته‌اند و کارهای نمایشی متعددی در ایلام و شهرستان‌ها در حال تولید است.
در جشنواره مشاهیر کُرد اسمی از مفاخر ایلامی نبود ، می‌دانیم دخل و تصرفی نداشتید چرا در یک جشنواره‌ی بزرگ و در سطح ملی هنرمندان برجسته‌ی استان را تکریم نمی‌‌کنید؟
کنگره مشاهیر کُرد، بدون همفکری با دیگر استان‌ها برگزار شد و چیزی از ارزش و منزلت مشاهیر ایلامی کم نمی‌کند.تکریم پیشکسوتان و مشاهیر ایلامی، نیازمند برنامه‌ریزی و سازوکار تخصصی است که بسیار امیدواریم پس از تکمیل بانک اطلاعاتی و دانشنامه مفاخر، در دستور کار انجمن آثار و مفاخر فرهنگی استان قرار گیرد.
بسیاری از هنرمندان و شاعران و مفاخر ایلامی در مرکز کشور حضور داشته‌اند چه مقدار از ظرفیت انها استفاده کرده‌اید برای استان؟
تا جایی که توانسته‌ایم از ظرفیت آنها استفاده کرده و خواهیم کرد.
استاد عبدالجبار کاکایی، پس از یک دهه دوری از فضای ایلام، سال گذشته به دعوت اداره کل، در جمع شاعران ایلامی حضور یافت. جشنواره هنرهای تجسمی جوانان ایران به اعتبار استاد علی‌اشرف صندوق‌آبادی و دیگر هنرمندان بنام استان به ایلام آمد. به وجود مستندسازان و سینماگران استان می‌بالیم و بارها افتخار تقدیر از این عزیزان را داشته‌ایم. ایلامی‌ها بارها در غیاب نوید محمدزاده برای ایشان دست زده‌اند و اشک شوق ریخته‌اند اما تاکنون، علی‌رغم پیگیری‌ها، حتی از طریق خانواده ایشان، افتخار حضورش را در ایلام نداشته‌ایم و علی شادمان سال‌های پیش از این در برنامه‌ای مورد تقدیر قرار گرفت. بی‌گمان هنرمندان و فرهیختگان ایلامی مقیم مرکز، نقطه اتکا و قوت قلب ما هستند.
نقطه‌ی قوت خوداموز جشنواره‌های بزرگ ملی در استان است. هنر را از مرکز به مرز رساندید. برنامتان برای پیش‌رو؟
خوشبختانه جشنواره‌های معتبری در استان شکل گرفته‌اند و تداوم آنها می‌تواند به جریان سازی و افزایش اثرگذاری و اعتبار این رویدادها کمک کند. علاوه بر نهادینه کردن رویدادهای پیشین، برنامه‌هایی برای توسعه متوازن هنرهای هفتگانه، شهرهای خلاق، جایزه ادبی و …در دست طراحی و بررسی داریم.
اگر دست شما باشد که دو قانون مربوط به اصحاب فرهنگ و هنر را حذف یا بروز کنید دست روی کدام قوانین می‌گذاشتید؟
بسیاری از قوانین این حوزه از زمانه‌ی خود عقب مانده‌اند و توان سلبی و ایجابی خود را از دست داده‌اند. یکی از قوانینی که نیاز به اصلاح جدی دارد، قانون مطبوعات است که شمولیت لازم بر فضای رسانه‌ای کشور ندارد. قانون دیگر نیز، قانون و ضوابط تاسیس مراکز ، موسسات و انجمن‌های فرهنگی است که با تفسیرهای گوناگون، اِشکال و اَشکال مختلف آن را می‌بینیم.
قلم درخشان و طبع شعری نیز دارید. قلمتان را با چه چیزی عوض می‌کنید؟
نظر لطف شماست. بی‌گمان، عوض کردن قلم به هرقیمتی، واگذاری اعتبار و آبروی صاحب قلم و جفا در حقِ حقیقت است.همواره سعی کرده‌ام آنچه را فهمیده‌ام و باور داشته‌ام قلمی کنم و ادعایی ندارم که همه آنچه می‌نویسم درست و بی‌نقص است، اما درک و فهم من از مسایل به آن اندازه است. در خصوص طبع شعر هم باید عرض کنم که اگر شعر را حاصل جوشش و کوشش بدانیم، متاسفانه کوشش چندانی برای شکوفایی این استعداد ذاتی که در مواقعی بروز و ظهور داشته است، نداشته‌ام.
اگر وارد حوزه‌ی فرهنگ نمی‌شدید به کدام حوزه ورود می‌کردید؟
آنچنان به فرهنگ و تنفس در فضای فرهنگی علاقه‌مندم که سختی‌هایش نیز برایم شیرین است. اگر به حوزه فرهنگ وارد نمی‌شدم، راه دوری نمی‌رفتم، شاعر می‌شدم، یا در کُنج کتابخانه‌ای می‌آسودم.
به خودتان از ۲۰ چند می‌دهید؟
به وضعیت موجود رضایت نمی‌دهم و تا وضعیت مطلوب فاصله زیادی می‌بینم.
با این وصف،نمره‌گذاری و ارزیابی عملکرد خود را به مخاطبان رسانه وزین ویرا می‌سپارم.
