هدف از نگارش این یادداشت تاکید بر اهمیت جایگاه تریبون نماز جمعه و بهره برداری از آن برای کمک به توسعه کشور است ، اگر از این تریبون بدون خودسانسوری و در نظر گرفتن مصلحت اندیشی مسائل و مشکلات روز جامعه و حرف دل مردم عنوان گردد قطعا علاوه بر اینکه همه رسانه ها اخبار این تریبون را پوشش می دهند میزان شرکت مردم در این امر وحدت بخش افزایش خواهد یافت …
متاسفانه در برخی موارد و در شهرهای مختلف استان و کشور مطالبی از زبان ائمه جمعه عنوان می گردد که نه تنها بیانشان لزوم و جاذبه ای ندارد بلکه به واسطه خوشایند یک جریان خاص سخن گفتن برای دیگر طیف های جامعه دافعه ی محض خواهد بود …
سخن گفتن از مشکلات سرمایه گذاری در استان و استقبال رسانه ها از همه طیفها و حتی اشخاص حقیقی از آن نشان داد تریبون نماز جمعه اگر آغشته به نگاه سلیقه سیاسی جریانی نباشد می تواند تاثیرگذارترین پایگاه مطالبه گری اجتماعی باشد ، مطالبه گری که نیاز اساسی و حیاتی امروز جامعه و مد نظر رهبر انقلاب است …
به زعم نگارنده در شورای سیاست گذاری و نیز انتصاب ائمه جمعه باید تغییر رویه اساسی صورت پذیرد و افرادی پشت این تریبون ها قرار گیرند که در عمل متعلق به هیچ جریان فکری نبوده و یا دست کم این توانایی را داشته باشند که تفکرات و سلیقه های شخصی را در تریبون‌ها به نام اسلام و دین به جامعه انتقال ندهند …
پیامبر اکرم ( ص ) زمانی که مسلمانان را به نماز جمعه فرا خواند در حقیقت تنها و تنها یک هدف را دنبال می کرد ، پیامبر فقط به دنبال ایجاد یک نماد وحدت مسلمانان به مانند حج بود ، امروز هم اگر ما مدعی تاسی از پیامبر هستیم باید به گونه ای رفتار کنیم که همه مسلمانان با هر تفکر و سلیقه ای که دارند نماز جمعه را از آن خود دانسته و در این نماد وحدت شرکت فعال داشته باشند.
اما آیا امروز رفتار ما در تریبون‌های نماز جمعه همان است که مد نظر پیامبر اکرم (ص) بود؟ آیا گفتار ما در تریبون نماز جمعه خوشایند همه مسلمانان با هر سلیقه و تفکری می باشد ؟ از نظر نگارنده پاسخ خیر است ، متاسفانه امروز در برخی تریبون‌های نماز جمعه سخنانی مطرح می شود که خوشایند اکثریت جامعه ی مسلمان ایران نمی باشد ، در برخی تریبون‌ها فلان شخصیت سیاسی ، اقتصادی ، علمی ، ورزشی و غیره که عملکردش در یک حوزه تخصصی و یا اجتماعی … خوشایند یک طیف خاص نمی باشد توسط ناطق مجلس یا پا منبری ها آنچنان مورد حمله قرار می گیرد که هم خود و هم همراهان و هم فکران و به اصطلاح طرفدارانش اگر کلاهشان هم در لابلای صفوف نماز جمعه افتاد برای بلند کردن آن مراجعه نخواهند کرد .
برخی حتی پا را فراتر گذاشته و از جایگاه معنوی که در آن قرار‌گرفته اند حداکثر بهره شخصی و گروهی را برده و هر کسی که مخالف عقیده آنها رفتار‌کند را با هزار تهمت و افترا ضد دین معرفی کرده و برای سخنان خود یک آیه و حدیث را هم مستند قرار می دهند ، این در حالی است که بسیار از همین افراد که مورد توهین و افترا قرار می گیرند دد اخلاص عمل و حب خدا و رسول خدا و اهل بیت (ع) از همه ما و آنها سرآمد تر هستند.
اگر دلسوز واقعی اسلام و ایران هستیم باید به سمتی حرکت کنیم که نماز جمعه همانطور که مد نظر پیامبر اسلام (ص) بود به محلی برای نمایش وحدت مسلمانان با هر گرایش و سلیقه فکری سیاسی و .. تبدیل شود ، باید از سخنرانی های احساسی که فقط خوشایند یک طیف و جریان فکری خاص بوده و اکثریت جامعه به آن نقد دارند پرهیز کرده و بیشتر روی مطالبه گری از همه مسئولین در هر رده و جایگاهی که باشند حرکت کرد ، فلان مسئول و رئیس بنیاد و سازمان و ارگان و که از دولت و مجلس خارج بوده و منتصب به دفتر رهبر انقلاب است نباید فقط به خاطر چگونگی انتصابش هم خود و هم زیردستان ایشان از انتقاد مصون بمانند (مادامیکه رهبر معظم انقلاب بارها عنوان داشته که اگر به عملکرد بنده هم نقدی وارد بود باید عنوان گردد ) .
هدف همه ما اعتلای ایران و توسعه و پیشرفت همه جانبه کشور است ، در این مسیر هرکدام از ما اگر مسیری را درست طی نکرده و عملکرد مثبتی نداشته ایم باید تغییر رویه داده و درست ترین مسیر را انتخاب کنیم ، اوضاع کنونی کشور و ضرباتی که به دین وارد شده بیش از هر زمان دیگر به ایثار و فداکاری نیاز دارد ، اگر توانستیم در این مسیر از خواسته های شخصی و گروهی عبور کنیم آنگاه می‌توانیم مدعی اسلام و ایران دوستی باشیم .
