ذات انسان با طبیعت هم نوا بوده و در طول تاریخ از همان آغازین روزهای پیدایش هر نیازی که بشر داشته از طبیعت تامین شده است ، خوراک ما ، پوشاک ما ، سرپناه ما ، داروی ما ، تامین مایه حیات زندگی ما و همه و همه از طبیعت است ، آن زمانی هم که می‌خواهیم از مشغله های‌زندگی فاصله گرفته و دمی خلوت کنیم باز هم به دامان طبیعت می رویم .
درست اگر دقت کرده باشید همه چیز ما به طبیعت و زنده بودن آن و سلامت آن و چرخه فعال و پویایی آن بستگی دارد ، یعنی اگر طبیعت در چرخه درست و سالم قرار داشته باشد زندگی ما هم تامین شده و مشکلی از بابت وابستگی های انسان به طبیعت به وجود نخواهد آمد.
اما تصور کنید ما همه جوره از طبیعت بهره گرفته و نمک گیر طبیعت باشیم و در مقابل هیچ احساس مسئولیتی نسبت به رفتار سرشار از سخاوت طبیعت نداشته و نمکدانش را بشکنیم ، دیری نمی‌پاید که چرخه های تامین نیازهای انسان از طبیعت ناقص شده و همه آن استفاده ها و لذتهایی که از طبیعت برده ایم برای خودمان خاطره و برای فرزندانمان داستان و برای فرزندانشان بیشتر به افسانه شبیه خواهد شد .
یقینا برای همه شما و خصوصا بزرگان خانواده اتفاق افتاده که به دامان طبیعت رفته و خاطره ای از گذشته با مضمون‌های ؛ “یادش به خیر آن زمان ها اینجا پر بود از بز و کل و حیوانات وحشی ، هی یادش به خیر جوانتر که بودیم اینجا چشمه ای جوشان بود که همیشه از آب زلال و گوارای آن استفاده می‌کردیم ، یادش بخیر آن زمان که به این جنگل می آمدیم میوه های وحشی و طبیعی فراوانی وجود داشت که مزه آنها هنوز یادمان نرفته است ، یادش به خیر جوان تر که بودیم روی شاخه هر درخت چند سنجاب و پرنده ی زیبا و رنگارنگ بازی می‌کردند و آواز می خواندند ” همه این یادش به خیر ها خروجی رفتاری نادرست بوده که نسل‌های مختلف با طبیعت داشته اند .
در کمال تاسف باید عنوان داشت که خشونت عریانی که این روزها در حق طبیعت روا داشته می‌شود در هیچ نسلی قبل از ما سابقه نداشته و شک نداشته باشید که با تداوم این رفتارها در سال‌های آینده با مراجعه به تنگه ارغوان برای فرزندانمان تعریف‌خواهیم کرد که یادش بخیر این تنگه که امروز تماما خاک و سنگ است روزی مملو بود از درختهای زیبای بلوط و ارغوان و این نام ارغوان را از روی همان درختان زیبا انتخاب‌کرده اند ، با تداوم بی مهری به طبیعت روزی خواهد رسید که از مسیر سد ایلام عبور کرده و برای فرزندانمان تعریف خواهیم کرد که هی داد بیداد ، اینجا یک زمانی دریاچه بزرگی وجود داشت که آب شرب چندین شهر و روستا را تامین می کرد ، ادامه نمک طبیعت را خوردن و نمکدان شکستن روزی را پیش روی ما قرار خواهد داد که از مسیر ایلام به سمت ایوان حرکت کرده و در مسیر از بیابان ششدار و تنگه محاصره شده با خاک و صخره دالاهو عبور کرده و به فرزندانمان با روی زرد و حسرتی دردناک خواهیم گفت که باورتان می شود روزگاری شدت تراکم درختان بلوط در این مناطق آنقدر زیاد بود که بزرگترین ماشینها لابلای آنها گم می‌شدند؟
سخن به درازا کشید و مثنوی چهل من نمک نشناسی که انسان در حق طبیعت روا داشته در این چند پاراگراف خلاصه نمی شود ، در آستانه روز طبیعت از آن دسته از مردم عزیز و باشعوری که درک درستی از ارتباط بین انسان و طبیعت دارند تقاضا داریم امر به معروف و نهی از منکر را در دامان طبیعت فراموش نکنند، هرکجا یک انسان مصرف کننده بی مسئولیت درختی را به باد تبر گرفته و ریشه های طبیعت را آماج حمله قرار داده بود بدون تعارف تذکر دهید ، هرکجا دسته ای از موجودات دوپا دور هم گرد آمده بودند زباله ها را در دامان طبیعت رها کرده بودند و یا به حیوانات آزار می رساندند در دادن تذکر لسانی و نهی از رفتارهای غلط کوتاهی نکنید ، یقین داشته باشید که کوتاه آمدن امروز ما در برابر تجاوز به حقوق طبیعت روزگاری پر از حسرت را پیش روی ما و فرزندانمان قرار خواهد داد .
یادمان باشد شهروند باشعور و مسئولیت پذیر کسی است که یک رفتار درست را ابتدا خود انجام داده و بعد آن را برای دیگران تبیین می سازد ، متاسفانه این روزها اطراف ما پر شده از انسان هایی با ظاهری شیک و تمیز که حرفهای قشنگ می‌زنند اما وقتی در دل طبیعت حضور پیدا می کنند آنچنان وحشیانه به جان طبیعت می افتند که گویی کینه و عداوتی دیرین با طبیعت دارند ، آری ضروری است که در این روزها که لطف خداوند و باران رحمتش به طبیعت صفایی دیگر داده است شهروندی مسئولیت پذیر و فرهنگساز در حفاظت از طبیعت باشیم .
