برای نمونه می توان به عدم وجود وسایل گرمایشی در این سالن اشاره کرد. موضوعی که باعث شده باشگاه داران در اقدامی ناچار به پوشش و عایق بندی درب ها و پنجره های باز این سالن کرده تا اندکی از سوز و سرمای این سالن کاسته شود؛ از طرفی فن های هواکش سالن نیز تنها به شکل ماکت هستند که از لحاظ بهداشتی مشکلاتی را برای ورزشکاران ایجاد کرده است .
موضوع دیگر شبکه برق این سالن است که سیم ها آن به صورت روباز و درهم پیچیده است که برخورد آن با فلزات داخل سالن هر لحظه ممکن است منجر به برق گرفتگی ورزشکاران شود؛بماند که پریزهای برق این سالن فرسوده و لامپ های روشنایی داخل سالن نیز غالبا سوخته و سیم کشی آن ها مشکل دارد .
موتورخانه این باشگاه نیز به طور کامل از مدار خارج شده و با باز کردن آب شاهد نشتی آب در داخل موتورخانه می باشید.
این ها بخش های از مشکلات سالن ورزشی شهر جعفرآباد است که حل آن ها هر چند شرایط ورزش کردن در آن را ایده آل نمی کند اما باعث می شود این سالن با مشکلات کمتری پذیرای ورزشکاران باشد.
سالنی که مشکل اصلی آن به مالکیت آن یعنی اداره آموزش و پرورش برمی گردد که چندان اهمیتی به هزینه کردن و بازسازی آن ندارد،از طرفی نیز اداره ورزش و جوانان به عنوان متولی امر فاقد هرگونه حمایت از این باشگاه به دلیل عدم مالکیت آن است.
حالا سوال اینجاست فرمانداری شهرستان ایلام ، بخشداری سیوان و شهرداری شهر جعفرآباد موضوع مالکیت این باشگاه پیگیری کرده اند؟
و اگر پیگیری کرده اند و به نتیجه ایی نرسیده اند چرا برنامه ای برای احداث سالن و مجتمع ورزشی در شهر جعفرآباد ندارند؟
چرا یک شهر که چندین سال است که از تاسیس آن می گذرد باید فاقد امکانات و زیر ساخت های ورزشی باشد؟
منطقه ای که استعدادهای درخشانی در رشته های مختلف ورزشی دارد ، امکانات ورزشی در حد معمولی ندارد .
